نوع دیگری از پوشش فلز کروم وجود دارد که در آن قطعه با رنگی از خاکستری دودی تولید می شود. این رنگ کاملاً سیاه نیز بیشتر جنبه زیبایی دارد. در پوشش های تزیینی از به کار بردن لایه ضخیم کروم خودداری می کنند. در واقع این نوع ضخامت ها چون در حد یک میکرومتر می باشند، نمی توانند فلز را در برابر عوامل بیرونی و محیطی حفظ نمایند.

اگر بخواهید مقاومت فلز را در برابر خوردگی و سایش بالا ببرید، باید از پوشش فلز کروم در نوع سخت استفاده کنید.

امتیازات و ویژگی مربوط به پوشش فلز کروم

آبکاری قطعات با کروم با استفاده از یون های محلول کروم در آب انجام می گیرند. این یون ها به شکل آند بر روی فلز نمایان می شوند. فلز کروم می تواند مقاومت بالایی در برابر دمای بالا(معادل با ۴۰۰ درجه سانتی گراد)، نمک ها، مواد قلیایی و گازها از خود نشان دهد. فلز کروم در برابر خوردگی و فرسایش نیز مقاومت بالایی ارائه می کند. این فلز شفافیت بالایی دارد و مانند نیکل و نقره کدر نمی شود. این شفافیت بالا آن را به یک فلز تزیینی فوق العاده تبدیل کرده است. در مقایل اسیدها تحت تاثیر قرار می گیرد.

معایب پوشش فلز کروم

پوشش فلز کروم علیرغم سختی بالا نسبت به اسیدهای هالوژن دار نظیر اسید کرمیک، اسید سولفوریک و … بسیار حساس بوده و از آن ها به شدت تاثیر می گیرد. این اسیدها برای تاثیرگذاری بر روی فلز کروم نیاز به دما و غلظت خاصی ندارند.

از معایب دیگر پوشش فلز کروم باید به غیر قابل رنگ آمیزی بودن آن اشاره کنیم. این فلز در عین اینکه بسیار زیبا و صیقل خورده به نظر می آید، قابلیت تغییر رنگ ندارد. به همین خاطر همواره در پوشش نهایی فلز مورد توجه قرار می گیرد.

جالب است بدانید که فلز کروم قابلیت جوشکاری نیز ندارد.

فلز کروم یکی از فلزات نسبتاً سنگین است که اگر بخواهید از روکش آن برای ایجاد سطح مقاومت استفاده کنید، باید ضخامت قابل توجهی را برای آن در نظر بگیرید. در چنین شرایطی پوشش فلز کروم بسیار ضخیم می شود و این موضوع وزن قطعه را سنگین خواهد کرد. ممکن است این رنگ آمیزی در بسیاری از صنایع در نوع بافت سبک دنبال شود.

البته این نوع پوشش ها می توانند در نمونه های سبک نیز رواج داشته باشند که این موضوع جنبه زینتی کروم را نشان می دهد.